صدای مادران عزادار،
بنیاد پژوهشهای زنان ایران،بیست و یکسال است که هرساله در کشورهای مختلف به بحث و بررسی مسایل زنان ایران می پردازد امسال برای دومین بار این برنامه در پاریس برگذار می گشت. برنامه سال گذشته بنیاد پژوهشهای زنان در هانوفر آلمان، همزمان با اغاز جنبش سبز، آغاز دغدغه ها و نگرانی ها حول مردم ومسایل ایران بود همه شرکت کننده گان نگران این بودند که ایران و مردمش چه سرنوشتی خواهند داشت، . امسال در جو ارامتر ایران، یار دیگری به فعالین جنبش زنان افزوده شده حامیان مادارن عزادار که حضوری پررنگ در کنفرانس داشتند.آنها. از شهرهای مختلف دنیا : فرانکفورت، کلن، دورتموند، وین، لندن، لس آنجلس، مونترال و ایتالیا داوطلبانه در کنفرانس شرکت کرده بودند. 15 نفری می شدند آنهایی که تنها از ایمیل هایشان همدیگر را می شناختند.از دنیای مجازی اینتی ایمیل هایشان بیرون امدند دست هم را گرفتند و به هم سلام کردند .. در دومین روز در نشستی دوستانه، بر لزوم تداوم کار حقوق بشری مادران عزادار و کسترش حامیان ان درسراسر دنیا به بحث و تبادل نظر پرداختند. و برنامه شنبه مادران عزادار در دانشگاه سوربن در پاریس را برنامه ریزی نمودند. و با استفاده از عکس ها ی حامیان مادران عزادار که در تدارک برنامه جنوا ایتالیا - مریم از فرانکفورت و فاطی دورتموند -داوطلبانه عکسها و پلاکارت ها و بیانیه هایشان را با خود اورده بودند.
از مسئولین برای اعلام برنامه کمک می طلبیم .کمی مشکل بنطر می رسد اما در جمعه اعلام میشود خامیان مادران عزادار برنامه خواهند داشت .روز شنبه باز خواهش می کنیم از پشت بلندگو ساعت برنامه ما اعلام شود اما این بار موافقت نمی شود به ناچار برخی در مسیر بیرون از سالن سخنرانی با عکس می ایستیتند اما مسئولین برنامه، می گویند در درون دانشگاه داشتن عکس و هر گونه تبلیغی از اینگونه ممنوع است؟ با دشواری می پذیریم راهی بیرون می شویم و از تک تک ادم ها می خواهیم بیایند و حتما هم بیایند و شرکت کنند . سرانجام انسان ها معتقد این راه همراهمان می شوند. در کنار عکسهال و نوشته ای علیه اعدام می ایستند عکسها عزیزان کشته شده، ندا و سهراب و...روی دستهایمان بلند می شوند. رفته رفه به تعدادمان افزوده می گردد.زنان و مردانی انجا حضور دارند که دوره هایی طولانی از عمر و حوانی شان را در زندان ها ی شاه و جمهوری اسلامی گذراندند و اعتقادی راسخ به برقراری حقوق بشر در ایران دارمند. راصیه ابراهیم زاده اولین زندانی سیاسی زن در ایران در کنار چرخ دستی ای که برای راه رفتن از ان کمک می گیرد.ایستاده ومیهن جزنی، نیره توحیدی ثریا علی محمدی هایده شاه روش . ایران انصاری؛مریم فاطی اکرم ، مریم، توران ،اعظم، عفت ،هایده .روحی ناهید ، هما وسهیلا و سهیلا، شهین، منیر ودوستانی که گذری کوتاه داشتند و ایستادند در کنار ما گلناز امین مسئول بنیادپژوهشها و ویدا حاجبی .همه این زنان قلبا با مادران عزادار ایران هم عهد و پیمانند.و تنهایشان نخواهند گذاشت وبرای دست یابی به خواستهای: "اعدام را بس کنید. زندانیان سیاسی را ازاد کنید. محاکمه و دستگیری امران و عاملین قتل های 31 سال اخیر ایران با انها همراه خواهند بود
فضای مهربانانه انجا با سخنان کوتاه از جانب افراد مختلف در توضیح چگونگی شکل گیری مادران عزادار و حامیانش در سراسر دنیا، وطرح کردن خواسته هایشان و در اوردن لباس سیاه مادران بعد از یکسال عزاداری،و واجلاس جنوا وباشرکت شیرین عبادی تا خواندن سرود، با در دست داشتن عکس های جانباختگان، زندانیان سیاسی،از جمله عکس زینب جلالیان، و جمع کردن امضا علیه اعدام و سنگسار و شکنجه و آزادی زندانیان سیاسی همراه شد
انهایی که نیامدند .یا اطلاع نداشتند ویا نمی دانستند یا نمی دانند چرا ضرورت دارد به عنوان یک زن و یک فمنیست ایرانی در جنین برنامه هایی شرکت جویند.
در روز پایانی در سالن سخنرانی، در فرصتی کوتاه دونفر از حامیان مادران ضمن انتقاد به برخی از نکات در کنفرانس خواسته هاای مادران عزادار ایران را را از پشت تریبون اعلام نمود.... در تدارک این برنامه و پیشبرد بهتر کار ها مریم از فرانکفورت به همراه دیگر حامیان مادران عزادار دیگر تلاش چشمگیری داشت باسپاس از مریم و همه دوستان و حضور گرم و صمیمی شان
عفت ماهباز لندن
No comments:
Post a Comment